پم به عنوان یک بیمار ProResp با بیش از ده سال سابقه، هرگز اجازه نداد که نیازش به اکسیژن مکمل، او را از ماجراجویی در سراسر جهان باز دارد. او به ما گفت که پذیرش تشخیص اولیهاش سخت بود.
پم به ما گفت: «اولش خیلی ناراحت بودم که قرار بود دائماً به اکسیژن وصل باشم. برای من، این نشانهای بود که وضعیتم واقعاً بد است و کارهایی که دوست دارم در زندگی انجام دهم، حالا دیگر برایم غیرممکن خواهند بود.»
اما پم با ذهنی باز وارد این کار شد و خیلی طول نکشید که تیم ProResp به او نشان داد که اکسیژن درمانی لزوماً به معنای حبس خانگی نیست.
پم گفت: «من ده سال پس از تشخیص بیماریام، کیفیت زندگی خوبی دارم. این چیزی است که اکسیژن به من داده است. وقتی به اکسیژن وصل هستم، میتوانم کارهای خیلی بیشتری انجام دهم.»
با حمایت تیم ProResp، پم سفرهای سالانه به مکزیک انجام میداد و همچنین به آلاسکا، پاناما و کاستاریکا سفر کرده است، جایی که به رویای همیشگیاش یعنی زیپلاین سواری دست یافت. در خانهاش در جنوب غربی انتاریو، پم و دوستانش در استخر حیاط خلوت خود، با پشتیبانی یک شلنگ پنجاه فوتی که قادر به حمل اکسیژن از دستگاه اکسیژنساز تا انتهای کمعمق بود، ایروبیک آبی انجام میدادند!
پم با اشتیاق گفت: «فعال بودن و مثبت فکر کردن، تفاوت ایجاد میکند. خیلی از مردم، وقتی به دستگاه اکسیژن وصل میشوند، تسلیم میشوند. شاید از اینکه با شلنگ و مخزن اکسیژن بیرون باشند خجالت میکشند. اما با ProResp، این امکان را برای شما فراهم میکنند که زندگیای را که قبلاً داشتید، تجربه کنید. اگر رویایی دارید، به تحقق آن کمک میکنند. هر کجا که بروم، ProResp مطمئن میشود که اکسیژن و حمایت در انتظار من است.»
نصیحت پم به دیگران در شرایط او: «فوراً تصمیم نگیرید که نمیتوانید کاری را انجام دهید. در عوض، از خود بپرسید چگونه میتوانم این کار را انجام دهم؟»
پم، نصیحت خیلی خوبی بود - ممنون که به ما الهام بخشیدی!