در سال ۲۰۱۹، دنیس و همسرش لوید به کیچنر نقل مکان کردند. لوید در آن زمان به دستگاه اکسیژن وصل بود و بنابراین آنها با تیم ProResp در کیچنر آشنا شدند. دنیس به ما گفت: «بگذارید به شما بگویم، من هرگز با این همه آدم مهربان که تمام تلاش خود را کردند تا زندگی من و زمان باقی مانده با همسرم را تا حد امکان آسان و بدون استرس کنند، ملاقات نکرده بودم. آنها تا آخرین لحظه برای هر چیزی که نیاز داشتیم، در کنار ما بودند. شما نمیتوانستید تیم بهتری از آنها بخواهید.»
در سال ۲۰۲۱، لوید درگذشت. سال سختی برای دنیس بود. او همچنین عمه و عمویش را از دست داد. سپس، در سال ۲۰۲۳، بهترین دوستش که برایش مثل خواهر است، به تومور مغزی مبتلا شد و دو عمهاش فوت کردند. انگار این استرس کافی نبود، در کریسمس همان سال، او برای شرکت در کنسرت تعطیلات نوههایش به برلینگتون رفته بود که ریههایش از کار افتاد.
دنیس گفت: «من هرگز به نمایش نرسیدم.» چند روز بعد، در کیچنر، تنفس او آنقدر بد بود که از پسرش خواست با آمبولانس تماس بگیرد. معلوم شد که دنیس ذاتالریه و آنفولانزا دارد. وقتی از بیمارستان مرخص شد، برای کمک به مدیریت بیماری انسدادی مزمن ریهاش، به او اکسیژن خانگی وصل کردند.
دنیس به یاد میآورد: «هیچکس نمیخواهد چنین تشخیصی دریافت کند، اما یکی از نکات مثبت، استقبال از ProResp در زندگی من بود. آنها هنوز مرا به یاد داشتند زیرا شان، راننده، هنوز آنجاست و مانجوت، که درمانگر تنفسی لویدز بود، به من اختصاص داده شده است. وقتی او به در آمد، انگار همین دیروز بود که همه چیز را رها کرده بودیم.»
دنیس مرتباً بین خانهاش در کیچنر و خانه دخترش در کیچنر در رفت و آمد است، جایی که ۳ تا ۴ روز در هفته به آنها کمک میکند. نوهاش یک ژیمناست حرفهای است، بنابراین دنیس اغلب خود را در حال رانندگی برای رفتن به مسابقات در سراسر استان میبیند.
دنیس اضافه کرد: «ProResp همیشه مطمئن میشود که من آنچه را که برای سفر نیاز دارم، دارم. اگر لازم باشد در سفر باشم، آنها مطمئن میشوند که آنچه را که نیاز دارم، دارم. جابجایی کپسولهای اکسیژن برایم کمی دشوار بود، بنابراین آنها یک دستگاه اکسیژنساز قابل حمل برایم تهیه کردند. دانستن اینکه کسی را در کنار خود دارید - که قرار است آنجا باشد تا مطمئن شود که میتوانم برای خانوادهام آنجا باشم - بسیار عالی است. و آنها یک تیم واقعی هستند - یک تیم واقعی و این همیشه نشان میدهد.»