روندا عاشق نهنگ‌ها است. اما با زندگی در شرق انتاریو به همراه مادرش، گلوریا، فرصت‌های زیادی برای تماشای نهنگ‌ها وجود ندارد. روندا مبتلا به دیستروفی عضلانی است و نیاز به دسترسی شبانه‌روزی به دستگاه اکسیژن دارد. به همین دلیل، سفرها واقعاً چالش‌برانگیز هستند. اما روندا و گلوریا منصرف نشدند - آنها می‌خواستند سفری ویژه برای دیدن نهنگ‌های خلیج سنت لارنس داشته باشند. بنابراین، تیم آنها در ProResp وارد عمل شد.
درمانگر تنفسی ProResp روندا با سایر دفاتر ProResp در سراسر انتاریو تماس گرفت و توانست ۱۵ باتری مخصوص تهیه کند که می‌توانستند برای روشن نگه داشتن دستگاه اکسیژن ساز قابل حمل روندا در طول سفر او به شرق و عبور از دریاهای آزاد استفاده شوند.
یک صبح گرم اواخر تابستان، روندا، گلوریا و چمدانی از باتری‌ها سوار اتوبوس شدند و به سمت کبک حرکت کردند. در شهر کبک، آنها غذاهای جدید خوردند و از خیابان‌های به سبک اروپایی شگفت‌زده شدند. در شارلبوا، آنها در قلعه‌ای اقامت کردند - فیرمونت مانویر ریشلیو، جایی که می‌توانستند به آب‌هایی که قرار بود به زودی سوار بر یک تور تماشای نهنگ سوار شوند، خیره شوند.
و سپس روز بزرگ فرا رسید. تور آنها از خلیج سنت کاترین، نزدیک رودخانه ساگنای، آغاز شد. این سفر در مجموع ۵ ساعت طول کشید، در حالی که چشمان روندا به آب دوخته شده بود و گلوریا به طور متناوب باتری‌هایش را عوض می‌کرد تا منبع اکسیژن ثابت بماند.
روندا با هیجان به یاد آورد: «من نهنگ‌های بلوگا، گوژپشت و نهنگ‌های خلبان را دیدم. و کلی فک خاکستری که همه بالا و پایین شیرجه می‌زدند! فک‌ها از یک دسته ماهی تغذیه می‌کردند. حتماً کوسه هم در آن نزدیکی بود، اما هیچ کدام از فک‌ها آسیبی ندیدند. دیدن نهنگ‌ها در طبیعت واقعاً لذت‌بخش است. چه حیوانات زیبایی.»
این سفر با یک سفر دریایی به سمت روستای ساگنای به پایان رسید، جایی که نهنگ‌ها و فک‌های بیشتری دیده شدند. در مجموع، روندا و گلوریا آن روز ۱۴ ساعت و نیم بیرون بودند، روز بزرگی که بدون آن همه باتری امکان‌پذیر نبود.
روندا از همین الان به سفر بعدی‌اش فکر می‌کند. او می‌خواهد قبل از اینکه دیگر نتواند، به دیزنی‌لند برگردد و تا جایی که می‌تواند از وسایل بازی استفاده کند.
ما از روندا و گلوریا الهام می‌گیریم و همیشه آنجا خواهیم بود تا به این زوج پویای مادر و دختری کمک کنیم تا رویاهایشان به واقعیت تبدیل شود.